Witam!
Kwestia: -rra. Logika podpowiadałaby, że odmiana w miejscowniku przez jedno r dopuszczona powinna być wtedy, gdy nie istnieje (czy jest minimalne) ryzyko pomyłki z innym wyrazem, dlatego durrze (bo durze od dur), mirrze (bo mirze od mira, mir), zaś obok camorrze – camorze (camorra = kamorra = kamora) – i wtedy również sierze lub sierrze – tyle moich dywagacji.
Jednak słowniki notują tylko: sierze i w ogóle nie są zbyt konsekwentne w tej materii.
Pozdrawiam.

W SJP prof. Doroszewskiego widnieje hasło rudera jako plurale tantum, rzeczownik dawniej oznaczający gruzy. Jaka jest pełna odmiana tego wyrazu? Mam przede wszystkim wątpliwości co do dopełniacza, mianowicie czy powinien brzmieć on „(tych) ruder” czy „(tych) ruderów”; udało mi się znaleźć w „Wacława dziejach” Stefana Garczyńskiego fragment sugerujący drugi wariant („Prócz strachów, zwykłych samotności dzieci, / Pająka, dawnych ruderów strażnika, / Sowa czasami w gmach ten nocą wleci, / I słychać smutne krzyczenie puszczyka”), ale nie wiem, czy wyczerpuje to temat.

Szanowni Państwo,
zainteresowało mnie ostatnio użycie w języku polskim słowa sauté. Intuicyjnie rozumiałem je jako znaczące ‘bez dodatków’, ‘samo’. Zapytałem też kilkoro znajomych i ich definicje były zbliżone.
Słowniki zdają się jednak sugerować zupełnie inne znaczenie, a obserwowany brak dodatków wydaje się być tylko efektem ubocznym metody przyrządzania potrawy. Czy użycie tego słowa poza kulinariami, w powyższym rozumieniu, jest błędem językowym czy może być np. uzasadnioną metaforą?

Czy prawidłowy jest zapis tysiąc czy jeden tysiąc, a może i jedna i druga wersja jest poprawna? Przykład:
Na podstawie art. 616 par. 1 pkt 1 k.p.k. (sąd) zasądza od oskarżonego Jana Nowaka kwotę 1.000 zł (tysiąca złotych) tytułem kosztów sądowych
czy
Na podstawie art. 616 par. 1 pkt 1 k.p.k. (sąd) zasądza od oskarżonego Jana Nowaka kwotę 1.000 zł (jednego tysiąca złotych) tytułem kosztów sądowych.
Z poważaniem,
Aneta Nowak

Czy wyrazy: sponsor i fundator mają ten sam zakres?
Pozdrawiam
Dziękuję za odpowiedź.

Odnoszę się do porady dotyczącej łączenia skrótów dr i inż.. Jak się wydaje, tak jest w języku angielskim, a nie w polskim, gdzie doktor jest stopniem naukowym, a inżynier i magister inżynier – tytułami zawodowymi (również w naukach o zarządzaniu!). Wg tego, w zależności od miejsc ukończenia studiów, należałoby używać rozmaitych skrótów np. dr, mgr, inż. – (np. mgr nauk matematycznych, inż. nauk o zarządzaniu, który zdobył doktorat z nauk techn.).

Chciałabym się dowiedzieć, jak odmieniać nazwę produktów firmy Swarovski. Czy mówimy / piszemy kryształy Swarovskiego, czy też kryształy firmy Swarovski? Czy istnieje zasada, która by to organizowała w polszczyźnie?
Dziękuję.

Szanowni Państwo,
proszę o wskazanie poprawnych form zwrotów w wiadomościach elektronicznych.
do dziekana – Szanowny Panie Dziekanie
do rektora – Szanowny Panie Rektorze
do profesora – Szanowny Panie Profesorze
Powyższe formy są oczywiste, a co w przypadku gdy piszemy do dziekana, ale nie jako do osoby pełniącej funkcję tylko jako do naszego wykładowcy?

Czy w zdaniu: „To proste i wcale nie agresywne pytanie” można napisać nie oddzielnie? Takie są moje intencje, tzn. chodzi mi o to, że pytanie jest nie agresywne, ale rzeczowe, czy jest to jednak dopuszczalne, gdy pozostała część zdania jest tylko w domyśle? Czy taką pisownią można wręcz sugerować ten domysł?

Szanowni Państwo!
1. Czy świadome posługiwanie się wielkimi literami w nazwach traktatów w zamiarze tworzenia zwyczaju językowego (np. w publikacjach naukowych czy zbiorach dokumentów) jest rażąco niepoprawne, czy jednak dopuszczalne?
2. Czy zgodzą się Państwo, że jest pewne uzasadnienie dla pisowni nazw aktów prawa międzynarodowego (nawet o charakterze tzw. prawa „miękkiego”) o szczególnym znaczeniu, np. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, Karta Praw Podstawowych UE?
Dziękuję i pozdrawiam,
M. Balcerzak